Roman 2019 – blog en vlog 2

Wilt u de vlog bekijken? Klik hier!
Lees hieronder verder voor de blog van Melanie en Wouter

Heehoii, hier zijn we weer vanuit het gelukkig minder hete Bulgarije. Hier is het alsnog 33 graden, maar het is goed vol te houden. Wij zijn Wouter van Bloemendaal en Melanie Post. Melanie kennen jullie van de blogs van vorig jaar en Wouter is dit jaar voor het eerst mee. 

Het was dinsdag 23 juli en het einde van de dag naderde. Klokslag 12 uur stonden we voor Simone haar deur en zongen we haar toe. We hadden namelijk opnieuw een verjaardag, dit keer van Simone. 

Vanwege de strakke tijdsplanning en de hitte was er afgesproken de wekkers om 6:00 te zetten en nog voor het ontbijt de eerste actie te ondernemen. De dag ervoor was de boor kapotgegaan, dus alle gaten moesten met de hand geslagen worden. ‘Helaas’ gooide regen roet in het eten en kroop iedereen weer lekker in zijn bed. Om 8:45 ging opnieuw de wekker en stond iedereen op voor het ontbijt. 

Na het ontbijt sloegen we de handen ineen en werden er enorme gaten voor de palen in het veld gehakt. Dit was een flinke klus doordat er vele stenen in de grond zaten. Het was veel zweten en zwoegen, maar vlak voor de lunch kwam de groep voldaan terug. 

Ondertussen waren Joël, Bert-Jan, Wouter en Melanie aan het knutselen met de kinderen. We gingen slingers maken voor de afscheidsavond. Aan het begin niet zo’n succes, want de meeste kinderen wilden dat we vliegtuigjes gingen vouwen waar ze mee konden gooien. Na een paar minuten gingen de kinderen toch aan de slag met de slinger. Ze werden versierd met crêpepapier en ze de stiften en potloden werden goed gebruikt. 

De kinderen gingen ook als verassing verjaardagskaarten maken voor Simone haar verjaardag. Toen alle kinderen klaar waren werd de slinger opgehangen. De slingers van vorig jaar hingen er ook nog. Erg leuk om te zien dat ze het bewaren. Toen de klusgroep terugkwam, stond de lunch al klaar. Voordat er geluncht werd, gaven de kinderen vol trots hun kaarten aan Simone. Die lach op hun gezichtjes maakten de hele dag goed! Met de lunch aten we groene gevulde paprika. Dit is een typische Bulgaars gerecht. De meeste vonden de vulling goed te eten. Na de lunch ging de groep weer verder met klussen en ondertussen werd bij het weeshuis de ‘tsjoe tsjoe wa’ aan de kinderen geleerd. Deze konden ze daarna uit volle borst meezingen en meedansen.

Daarna was het tijd voor een douche en ging iedereen zich klaar maken voor het uiteten in Vratsa. Nadat er eten besteld was, gingen we met z’n allen voor Simone zingen. Het eten smaakte heerlijk en er werd veel gelachen. Het klikt enorm goed binnen de groep en er wordt veel lol gemaakt. 

Na een intensieve dag zou je verwachten dat iedereen vrij snel het warme bedje op zou zoeken, maar het tegendeel bleek waar. Joris was tot diep in de nacht bezig met de vlog, waarvan de link hierboven staat, en op de kamer ernaast werd nog flink gelachen. Toen iedereen hun bedje had opgezocht en de volgende dag alweer aanbrak, werden sommigen wakker door de werkzaamheden aan de weg.

25 juli
Na het ontbijt en het corvee moesten we weer aan de bak. Deze morgen begonnen we met de palen in de grond zetten. De palen lagen in de tuin van de buurman en met gebrekkige communicatie werd de poort opengemaakt, zodat we erbij konden. George (medewerker Tabitha Bulgaria) zou er om 10:30 wezen, maar het ging lekker op z’n Bulgaars 😉 Om 14:30 was George er. 

Na het ontbijt en het corvee moesten we weer aan de bak. Deze morgen begonnen we met de palen in de grond zetten. De palen lagen in de tuin van de buurman en met gebrekkige communicatie werd de poort opengemaakt, zodat we erbij konden. George (medewerker Tabitha Bulgaria) zou er om 10:30 wezen, maar het ging lekker op z’n Bulgaars 😉 Om 14:30 was George er. 

Ondertussen was er al veel werk verricht en stonden ongeveer de helft van de palen. Na veel zwoegen stonden de palen en kon het cement gemixt worden. We konden water halen bij de buurman. Terwijl een grote bak vol liep met water, liep het er aan de zijkant net zo hard weer uit… De bak was lek. Dus, zoals dat hier gaat, een stukje plastic en een ijzerdraadje en voilà de oplossing. Helaas werkte het niet. Simone maakte zich functioneel door lekker te genieten van de zon en ondertussen de barst dicht te drukken. Top, we konden verder. Maar hoeveel water moet er nou eigenlijk op één zak cement? Na wat proberen, waren we erachter. Vier zakken cement en tien liter water bleek de match. Rond 17:00 konden we beginnen met de palen vastzetten. 

We eten hier om 18:00 uur en we hadden al snel door dat we dat niet gingen redden. Na een telefoontje naar het weeshuis dat we later waren met eten gingen we weer hard verder. Toen we rond 19:30 allemaal in het weeshuis waren verbaasden het ons enorm dat ook de kinderen nog niet hadden gegeten. Bijzonder om te zien dat wij als groep zo belangrijk zijn voor de kinderen en echt een voorbeeld zijn. Na een best wel goede maaltijd ging iedereen even douchen. Nadat iedereen zich klaar had gemaakt, gingen we nog naar een eettentje iets verderop in Roman. Daar gingen we patat met kaas eten, voor u misschien een gekke combinatie, maar echt heel lekker. Natuurlijk hoorde hier ook een lekker drankje bij. Na een gezellig avondje waren we rond een uur of 11:30 weer in het weeshuis en gingen er een aantal slapen (of nog even gezellig praten). 

26 juli
Na een goede nacht, stond iedereen weer keurig netjes om 9:00 in de eetzaal om daar aan het ontbijt te beginnen. Vandaag kwam de international woman club een kijkje nemen. Hierdoor moest alles keurig netjes zijn in het weeshuis, dus ook onze vleugel. Iedereen maakten zijn/haar kamer netjes, en ook de hal en de keuken kregen een poetsbeurt. Vijf mensen gingen even naar de klusplek om het gevallen beton op te ruimen en de gaten die met cement waren gevuld nat te maken, zodat het niet ging breken door de enorme warmte. 

Rond 11:30 kwamen de vrouwen naar het ouderencentrum waar ze een uitleg kregen over hoeveel er de afgelopen jaren, door onder andere hun donaties, er is bereikt. Rond 12:00 vervolgden de vrouwen hun weg naar het weeshuis. Alles was netjes klaargezet buiten voor een heerlijke barbecue. In het tehuis gaat een barbecue er net even wat anders aan toe. Het is meer een lopend buffet, want alles is van tevoren gemaakt en staat al klaar. Na wat praatjes vooraf kon iedereen genieten van het lekkere eten. Een aantal weeskinderen zorgde voor een gezellig muziekje erbij en iedereen vond het gezellig. Na een groepsfoto gingen de vrouwen weer terug naar Sofia. Een aantal uit de groep gingen toen eventjes liggen en de rest ging nog even naar de klusplek toe, om daar één paal die scheef gezakt was weer recht te zetten. 

Rond 17:00 ging iedereen even douchen en gingen we richting Vratsa. Daar gingen we eten en een gezellig drankje doen. Na de nodige drankjes, gerechtjes en foto’s was het zo 22:30 uur en gingen we weer richting Roman. Onderweg stopte we om nog even naar een heldere sterrenhemel te kijken. Na tien minuutjes gingen we weer verder, tegen middernacht waren we weer in het weeshuis en gingen er een aantal direct slapen. De vermoeidheid begint de kop op te steken na de eerste paar dagen.