Zomerkamp 2025 blog 3

Dinsdag 29 juli

Er is genoeg beeldmateriaal om een vlog te maken van alleen de dinsdag, dus dat betekent ook dat we genoeg te vertellen hebben!

We begonnen de dag net als anders met ontbijt, de dagopening en corvee. Daarna gingen we aan de slag met de voorbereiding van het ochtendprogramma. Vandaag is de Hollandse dag, dus dat betekent Hollandse spelletjes. We knoopten spekjes aan touwtjes, sneden ontbijtkoek in stukjes om aan touwtjes te knopen, stopten strijkkralen in boterhamzakjes om pittenzakjes van te maken en knoopten wat wol aan een punaise om de staart van de ezel te maken. Terwijl we dat deden ging het buiten flink te keer, het regende en onweerde. Maar dat betekent gelukkig ook dat de temperatuur weer wat is gezakt, het wordt vandaag 28 graden. Het regende echt hard, dus besloot Wynsen een rondje te lopen om te checken op lekkage. Tot onze schrik waren er in 2 kamers een aantal plafondplaten verkleurd ten opzichte van de platen eromheen en leek een plafondplaat bol te staan. We klommen op de ladder en de plaat voelde ook mega zwaar. Niet per se nat, maar het was wel vreemd. Het dak zou gerepareerd zijn en er was nog geen lekkage merkbaar, maar toch vertrouwden we het niet. In onze beleving was de plaat namelijk boller dan eerst en leken de verkleuringen zich uit te breiden, alsof de platen het water opzogen. We vroegen de tolk met de klusjesman uit het kindertehuis onze kant op te komen. Het bleek paniek om niks, de platen waren kurkdroog toen de klusjesman deze eruit haalden. De verkleuring en extra bolling hadden we ons dus verbeeld.

Gauw op naar de kinderen! Inmiddels was het gelukkig zo goed als droog. Toch besloten we de spelletjes binnen te spelen. We vulden de ochtend met ezeltje prikje, bowlen met tennisballen en lege flessen, spek happen, snoephappen, spijkerkoppen en pittenzakken in puntencirkels gooien. De kinderen genoten enorm en moedigde de anderen ook steeds aan. Bij het pittenzak gooien waren ze erg fanatiek. Er ontstond een gedeelde 1e plek, dus werd er een finale gespeeld. Een van de kinderen kreeg het voor elkaar alle drie de zakjes in de 50 punten cirkel te gooien en dus behaalde hij maximale punten! De tijd vloog voorbij, waardoor we geen tijd meer hadden voor koekhappen. Ondertussen zouden er meters gemaakt worden met klussen. De laatste dingen werden afgeplakt, het plastic werd opnieuw goed op de grond geplakt en de primer werd aangemaakt. Volgens de vertaling zou er 500% water bij moeten. Dus Wynsen mixte de primer met water, maar het werd toen net water met een witte kleur… in ieder geval veel te dun om op de muur te smeren… We lunchten met de kinderen in het kindertehuis en daarna stapten Mitchell en Willemieke in de auto naar Vratsa om nieuwe primer te gaan halen, wat ingrediënten voor op de pannenkoeken en een extra koekenpan. Melanie, Neline, Wynsen en Joshua hielden een korte siësta.

Melanie, Neline en Wynsen gingen knutselen, Joshua was in slaap gevallen en we besloten hem even te laten liggen. Halverwege het knutselen belde Mitchell. Mitchell en Willemieke reden (iets) te hard richting Vratsa, want zij wilden zo snel mogelijk weer terug zijn in Roman. Ineens stond er een politie agent op de linkerbaan en verwees de auto naar de zijkant. Ohjee, zou dat een snelheidsboete betekenen? Geen idee, de beste meneer sprak geen Engels. Mitchell mocht niet meer tegen Willemieke praten en werd vriendelijk maar dwingend verzocht de auto uit te komen. Toen Mitchell uitstapte, kwamen er ineens wat collega’s bij. Zouden ze geïntimideerd zijn door Mitchell? Conclusie bleek dat de huurauto geen geldig vignet had en alle grote wegen tussen de steden hier zijn blijkbaar tolwegen. Mitchell zijn portemonnee werd grondig doorzocht, alle pasjes moesten eruit, zijn medicatie moest eruit en nadat hij verklaarde dat het echt geen drugs was, moest hij 2 boetes van elk 70 lava (35 euro) betalen. We kregen een boete voor het rijden zonder vignet op 24 en 26 juli. Ter plekke moest een vignet gekocht worden en dan zou de boete van vandaag kwijtgescholden worden. Dus hielp Moni (onze tolk) met het regelen van een e-vignet voor een week. Daarna konden Mitchell en Willemieke hun weg vervolgen.

Rond 16:00 startten Neline en Melanie met het bakken van de pannenkoeken. Na wat overleg met de directrice, was het akkoord om pannenkoeken te maken, voor elk kind 1 hartige en 1 zoete pannenkoek, anders was het een te grote suikerbom. Dat betekende 80 pannenkoeken bakken. De kitchenlady had een recept voor ons uitgeschreven in het Bulgaars, volgens de vertaling zouden we 40 pannenkoeken kunnen bakken met 1,4 kg bloem, 3,2 liter melk en 20 eieren. Neline en Melanie besloten het op gevoel te doen, checkten nog even een recept in de Albert Heijn app en deden 10 eieren in plaats van 20. Toen kon het bakken starten. De pannen werden slecht warm, dus de eersten mislukten. Na enkele minuten werd 1 pan goed warm. Na 3 geslaagden pannenkoeken dacht Melanie dat zij een pannenkoek wel kon flippen. Deze klapte echter dubbel en mislukte daardoor. De 2e pan had geen vlakke bodem, werd nauwelijks warm, waardoor het beslag niet gaar werd. Dus besloten we een andere pan te proberen. Daar bakten het beslag vrijwel direct aan toen de pan eenmaal warm werd. En dus dacht de kitchenlady dat wij geen idee hadden hoe we pannenkoeken moesten bakken. Ze zou het ons wel even uitleggen. Ze gaf het voorbeeld in de goede pan. Ja lieverd, daar lukte het ons ook in. Gelukkig had zij dezelfde problemen in de andere pannen. Tegen 17:00 hadden we nog geen 20 pannenkoeken, dus ontstond er bij de kitchenlady flinke stress. De kitchenlady toverde nog ergens een crepe-maker vandaan, maar ook dat bakte meteen aan. De rode pan had een dikke bodem, maar met heel veel geduld werd de pan toch warm genoeg, waardoor we met 2 pannen konden bakken. Neline en Melanie hadden nog steeds alle vertrouwen dat het steeds beter zou gaan en het dus prima zou lukken om rond 19:30 genoeg pannenkoeken te hebben. Het eerste half uur hadden we namelijk verspild aan pannen warmen laten worden, te weinig geduld en vastgeplakte pannenkoeken.

Om 17:15 kwamen Mitchell en Willemieke terug met een nieuwe koekenpan, dus konden we in 3 pannen gaan bakken! En toen kwam het tempo erin! De kaas werd geraspt, de ham en salami in plakjes gesneden en een nieuwe lading beslag werd gemaakt. Om 18:30 hadden we bijna 100 pannenkoeken. Alle pannenkoeken waren bewaard in een grote pan met deksel, dus toen we ze op de borden gingen leggen verbrandden we bijna onze handen zo warm waren ze om 19:30 nog. De kinderen genoten enorm!

Na het eten was het tijd voor bingo. Dat is altijd een enorme chaos. Dit jaar hadden we weinig Nederlanders en veel kleine kinderen, wat zorgde voor extra uitdaging. Willemieke, Neline, Mitchell en Wynsen waren elk verantwoordelijk voor een tafel met 5 á 6 kids. Melanie riep de getallen in het Nederlands, Moni in het Bulgaars. We speelden voor 1 rijtje horizontaal, verticaal of diagonaal. Net zo lang tot ieder kind een cadeautje had. Aan het eind van de avond waren wij flink overprikkeld, maar de kinderen straalden met hun cadeautjes. Dat maakte alles weer goed!

De vlog is de bekijken via deze link: https://youtu.be/ntaMaeefwCQ